donaryt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

donaryt (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [dɔ̃ˈnarɨt], AS: [dõnaryt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) górn. wojsk. chem. krusząca, wybuchowa mieszanina saletry amonowej z trotylem i innymi dodatkami
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) amonit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
z germańskiego boga burz - Donara[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=donaryt&oldid=6600853”