domokrążca

domokrążca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔ̃mɔˈkrɔ̃w̃ʃʦ̑a], AS: [dõmokrõũ̯šca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba, która odwiedza różnych ludzi, by kupili sprzedawane przez nią towary

(1.2) pot. zob. akwizytor

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	domokrążca	domokrążcy
dopełniacz	domokrążcy	domokrążców
celownik	domokrążcy	domokrążcom
biernik	domokrążcę	domokrążców
narzędnik	domokrążcą	domokrążcami
miejscownik	domokrążcy	domokrążcach
wołacz	domokrążco	domokrążcy

przykłady:

(1.2) Mam dosyć domokrążców zachwalających tandetne dywany.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) komiwojażer

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) handlarz

(1.2) sprzedawca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. domokrąstwo n

przym. domokrążny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dom + krążyć (krążyć po domach)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) peddler, chapman
• białoruski: (1.1) карабейнік m
• duński: (1.1) bissekræmmer w
• esperanto: (1.1) vendisto migranta
• jidysz: (1.1) פּעדלער m (pedler)
• niemiecki: (1.1) Hausierer m
• rosyjski: (1.1) коробейник m
• włoski: (1.1) ambulante m

źródła: