domatorstwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

domatorstwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zamiłowanie do domowego życia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pan Taszycki podkomorzy, człek wielkiego doświadczenia a rozumu w takich rzeczach, bardzo dobrze na to wszystko powiada: Domatorstwo, panie Stańczyku, domatorstwo ich gubi. Zapomnieli co życie publiczne (…)[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) cocooning
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. domator m, domatorka ż, domówka ż, domak m
przym. domatorski, domowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „domatorstwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Przegląd Polski, Zeszyt VII. Miesiąc Styczeń 1869, Rok III, nadkładca i odpowiedzialny redaktor L. Powidaj, Kraków 1869, s. 454