dolman

dolman (język polski)

dolmany (1.1)

damski dolman (1.3)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. węgierska kurtka obszyta futrem; zob. też dolman w Wikipedii

(1.2) turecki ubiór męski

(1.3) daw. kraw. okrycie damskie z szerokimi rękawami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dolman	dolmany
dopełniacz	dolmana / dolmanu	dolmanów
celownik	dolmanowi	dolmanom
biernik	dolman	dolmany
narzędnik	dolmanem	dolmanami
miejscownik	dolmanie	dolmanach
wołacz	dolmanie	dolmany

przykłady:

(1.1) Lecz na swoich ogromnych koniach, w butach zabłoconych, dolmanach wytartych, w pasach bawolich i z cuglami zmiętemi przez długie używanie, mieli takie marsowe miny!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kurtka

(1.2) ubiór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. dolmány

uwagi:

inna pisownia dołman

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dolman; (1.2) dolman; (1.3) dolman
• francuski: (1.1) dolman m; (1.3) dolman m
• węgierski: (1.1) dolmány
• włoski: (1.1) dolman m; (1.2) dolman m

źródła:

dolman (język włoski)

wymowa:

IPA: /'dɔl.man/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (węgierska kurtka) dolman

(1.2) (turecki ubiór) dolman

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: