dohtor

dohtor (język staroangielski)

wymowa:

IPA: /ˈdohtor/, IPA: [ˈdoxtor]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dohtor	dohtra
dopełniacz	dehter	dohtra
celownik	dohtor	dohtrum
biernik	dohtor	dohtru

przykłady:

(1.1) Þu scealt cenest sunu and dohtor. → Powinnaś zrodzić syna i córkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pragerm. *duhtēr < praindoeur. *dʰugh₂tḗr

źródłosłów dla średnioang. doughter > ang. daughter oraz dla szkoc. dochter

uwagi:

źródła: