dobroczynny

dobroczynny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔbrɔˈʧ̑ɨ̃nːɨ], AS: [dobročỹ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.• gemin. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy

(1.2) służący pomocą osobom potrzebującym, wspierający potrzebujących

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dobroczynny		dobroczynna	dobroczynne	dobroczynni	dobroczynne
dopełniacz	dobroczynnego		dobroczynnej	dobroczynnego	dobroczynnych
celownik	dobroczynnemu		dobroczynnej	dobroczynnemu	dobroczynnym
biernik	dobroczynnego	dobroczynny	dobroczynną	dobroczynne	dobroczynnych	dobroczynne
narzędnik	dobroczynnym		dobroczynną	dobroczynnym	dobroczynnymi
miejscownik	dobroczynnym		dobroczynnej	dobroczynnym	dobroczynnych
wołacz	dobroczynny		dobroczynna	dobroczynne	dobroczynni	dobroczynne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) charytatywny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobroczyńca mos, dobroczynność ż

przysł. dobroczynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beneficial; (1.2) charitable, eleemosynary
• arabski: (1.1) محسن, خيري (1.2) ;نافع
• hiszpański: (1.1) saludable; (1.2) caritativo
• niemiecki: (1.1) wohltuend; (1.2) wohltätig, karitativ
• rosyjski: (1.1) полезный; (1.2) благотворительный
• ukraiński: (1.1) корисний, благодійний; (1.2) благодійний, благочинний

źródła: