dożynki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dożynki (język polski)[edytuj]

dożynki (1.1)
wymowa:
IPA[dɔˈʒɨ̃nʲci], AS[dožnʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) etn. tradycyjna uroczystość z okazji zakończenia żniw; zob. też dożynki w Wikipedii; zob. też dożynki w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Prawie cała wieś uczestniczy w obchodach dożynek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uroczystość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dożynanie n, dożęcie n, dożynkowicz m, żniwo n, zażynki nmos
czas. dożynać ndk., dożąć dk., żąć ndk.
przym. dożynkowy, żniwny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. dożynać – ciąć ostatnie kłosy zboża
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: