disobey

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

disobey (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/dɪs.əˈbeɪ/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) być nieposłusznym, nie słuchać
(1.2) naruszać (prawo, reguły)
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.1) disobey sb
(1.2) disobey sth
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) obey, defy
(1.2) obey
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. obey
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: