disobey

disobey (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /dɪs.əˈbeɪ/

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

czasownik

(1.1) być nieposłusznym, nie słuchać

(1.2) naruszać (prawo, reguły)

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1) disobey sb

(1.2) disobey sth

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) obey, defy

(1.2) obey

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. obey

przym. disobediential

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: