disconcert

disconcert (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˌdɪskənˈsɜːt/, SAMPA: /%dIsk@n"s3:t/

amer. (GA) IPA: /ˌdɪskənˈsɝt/, SAMPA: /%dIsk@n"s3`t/

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) peszyć, wprawiać kogoś w zakłopotanie

(1.2) wyprowadzać z równowagi; zdenerwować, denerwować, zaburzać

(1.3) udaremniać

odmiana:

(1.1-3) disconcert, disconcerted, disconcerted, disconcertes, disconcerting

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) confuse, embarrass, abash, chagrin, confound, discomfit, discomfort, discountenance, faze, mortify

(1.2) disturb, frustrate, disarrange

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. discorder

ims. disconcerted

przysł. disconcertingly, disconcertedly

przym. disconcerted

związki frazeologiczne:

etymologia:

średniofranc. desconcerter < średniofranc. des- + concerter

uwagi:

źródła: