dialektisch

dialektisch (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [diaˈlɛktɪʃ] wymowa

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. dialektyczny

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der dialektische	die dialektische	das dialektische	die dialektischen
	mieszana	(k)ein dialektischer	(k)eine dialektische	(k)ein dialektisches	keine dialektischen
	mocna	dialektischer	dialektische	dialektisches	dialektische
Gen.	słaba	des dialektischen	der dialektischen	des dialektischen	der dialektischen
	mieszana	(k)eines dialektischen	(k)einer dialektischen	(k)eines dialektischen	keiner dialektischen
	mocna	dialektischen	dialektischer	dialektischen	dialektischer
Dat.	słaba	dem dialektischen	der dialektischen	dem dialektischen	den dialektischen
	mieszana	(k)einem dialektischen	(k)einer dialektischen	(k)einem dialektischen	keinen dialektischen
	mocna	dialektischem	dialektischer	dialektischem	dialektischen
Akk.	słaba	den dialektischen	die dialektische	das dialektische	die dialektischen
	mieszana	(k)einen dialektischen	(k)eine dialektische	(k)ein dialektisches	keine dialektischen
	mocna	dialektischen	dialektische	dialektisches	dialektische

(1.1) st. wyższy dialektischer; st. najwyższy dialektischsten

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dialektik ż, Dialektiker m, Dialektikerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: