dezawantaż

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dezawantaż (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌdɛzaˈvãntaʃ], AS: [dezavãntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. strata, ubytek
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdezawantażdezawantaże
dopełniaczdezawantażudezawantażów / dezawantaży
celownikdezawantażowidezawantażom
biernikdezawantażdezawantaże
narzędnikdezawantażemdezawantażami
miejscownikdezawantażudezawantażach
wołaczdezawantażudezawantaże
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) strata, szkoda, ujma, ubytek
antonimy:
(1.1) awantaż
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. désavantage[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dezawantaż” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dezawantaż&oldid=8058019”