deterministyczny
deterministyczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik deterministyczny deterministyczna deterministyczne deterministyczni deterministyczne dopełniacz deterministycznego deterministycznej deterministycznego deterministycznych celownik deterministycznemu deterministycznej deterministycznemu deterministycznym biernik deterministycznego deterministyczny deterministyczną deterministyczne deterministycznych deterministyczne narzędnik deterministycznym deterministyczną deterministycznym deterministycznymi miejscownik deterministycznym deterministycznej deterministycznym deterministycznych wołacz deterministyczny deterministyczna deterministyczne deterministyczni deterministyczne
- przykłady:
- (1.1) Tylko nie zapominajmy, że koncepcja Pawłowa jest w istocie rzeczy koncepcją deterministyczną, a chrześcijańska koncepcja wychowania - indeterministyczną. [...][1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) indeterministyczny
- hiperonimy:
- (1.1) pewny, nieuchronny, zależny
- hiponimy:
- (1.1) fatalistyczny
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. determinizm m, determinista m, deterministka ż, indeterminizm mrz
- przysł. deterministycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) deterministic
- białoruski: (1.1) дэтэрміністычны
- hiszpański: (1.1) determinista
- rosyjski: (1.1) детерминистический
- słowacki: (1.1) deterministický
- ukraiński: (1.1) детерміністичний
- włoski: (1.1) deterministico
- źródła:
- ↑ Józef Tischner, Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975, Narodowy Korpus Języka Polskiego.