Przejdź do zawartości

degno

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA/'de.ɲɲo/
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) godny, godzien, wart (czegoś)
(1.2) godziwy, rzetelny
(1.3) książk. czcigodny
(1.4) książk. wystawny, okazały

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: degnare
odmiana:
(1.1-4) lp degno m, degna ż; lm degni m, degne ż
przykłady:
(1.1) Non sono degno che tu ti sacrifichi per me.Nie jestem godzien, abyś poświęcił/-a się dla mnie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) degno di fiduciagodny zaufania
(1.2) un degno compensogodziwa zapłata
(1.3) una degna personaczcigodny człowiek
(1.4) un degno mangiarewystawne jedzenie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. degnazione ż
czas. degnare, degnarsi
przym. degnevole
przysł. degnamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. dĭgnus
uwagi:
źródła: