defektariusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

defektariusz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdɛfɛkˈtarʲjuʃ], AS[defektarʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. farmaceuta uzupełniający braki leków w aptece[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Poszukuję defektariusza do mojej apteki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. defekt m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. defekt + -ariusz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa Nowy słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 8301140089, s. 18