Przejdź do zawartości

dedič

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: dediĉdědic
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dziedzic, spadkobiercakto po kimś dziedziczy[1]
(1.2) dziedzic, spadkobiercanastępca, osoba podążająca śladami kogoś, kontynuująca dzieło[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dedičnosť ż, dedičstvo n, dedenie n
forma żeńska dedička ż
czas. dediť ndk., dediť sa ndk., dedievať, podediť dk., vydediť dk., zdediť dk.
przym. dedičný, dedičský, dediteľný
przysł. dedične, dedičsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „dedička” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dziedzic, spadkobierca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dedičnost ż
przym. dedičen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Nina Snoj, Slovene Dictionary and Phrasebook, str. 38