decet

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

decet (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) godzi się, przystoi, wypada[1]
odmiana:
(1.1) decet, decēre, decuit (koniugacja II), tylko trzecia osoba, brak str.br.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „deceo” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 174.