debiutantka

debiutantka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ta która debiutuje, odbywa swoje pierwsze wystąpienia (w szczególności to jedno pierwsze) w nowej funkcji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	debiutantka	debiutantki
dopełniacz	debiutantki	debiutantek
celownik	debiutantce	debiutantkom
biernik	debiutantkę	debiutantki
narzędnik	debiutantką	debiutantkami
miejscownik	debiutantce	debiutantkach
wołacz	debiutantko	debiutantki

przykłady:

(1.1) Czy mówić o tremie, jakiej doznaje młoda i piękna debiutantka przy pierwszym występie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. debiut m

forma męska debiutant m

czas. debiutować ndk.

przym. debiutancki, debiutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. debiutant + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: debiutant

• białoruski: (1.1) дэбютантка ż
• hiszpański: (1.1) debutante ż
• litewski: (1.1) debiutántė ż
• rosyjski: (1.1) дебютантка ż
• rumuński: (1.1) debutantă ż
• ukraiński: (1.1) дебюта́нтка ż

źródła: