deambulatio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

deambulatio (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przechadzka[1][2]
(1.2) miejsce przechadzek[2]
odmiana:
(1) deambulatio, ~onis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. deambulo
rzecz. deambulacrum n, deambulatorium n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. deambulo + -tio; źródłosłów dla franc. déambulation, hiszp. deambulación, port. deambulação, wł. deambulazione
uwagi:
źródła:
  1. Lexicon Latino–Polonicum — Słownik łacińsko–polski. Na wzór słownika Jakóba Facciolati przez X. Floryana Bobrowskiego ułożony, Wilno, 1822, s. 310
  2. 2,0 2,1 Słownik łacińsko–polski, tom I, red. Józef Korpanty, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 837195221X, 8371954727, s. 478.