dawić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dawić (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈdavʲiʨ̑], AS[davʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) st.pol. gnieść[1]
odmiana:
(1.1) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. udawca
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: gnieść
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 116.
  2. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.