dauerhaft

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dauerhaft (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdaʊ̯ɐhaft]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trwały, stały
(1.2) trwały, odporny, solidny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) trwale, na stałe
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) nieodm.; st. wyższy dauerhafter; st. najwyższy am dauerhaftesten
przykłady:
(1.1) Nach einer dauerhaften Entfernung wachsen die Haare nicht mehr nach.Po trwałym usunięciu włosy już nie odrastają.
(1.1) Ohne dauerhafte Änderung der Essgewohnheiten nimmtst du nicht ab.Bez trwałej zmiany sposobu odżywiania nie schudniesz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dauern n, Dauerhaftigkeit ż
czas. dauern
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: