dauður

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dauður (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈd̥œyðʏr̥]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) martwy, nieżywy (t. przen.)
odmiana:
(1.1) lp dauð|ur, ~, dautt; lm ~ir, ~ar, ~; st. wyższy dauðari; st. najwyższy dauðastur
przykłady:
(1.1) Dauðir fiskar fljóta með straumnum.Martwe ryby płyną z prądem.
(1.1) Þessi síða er alveg dauð núna.Ta witryna jest już teraz martwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dautt mál → martwy język
synonimy:
(1.1) dáinn, andaður, látinn, andvana
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dauði
czas. deyja
przym. dauðlúinn, dauðveikur, dauðþreyttur, hálfdauður, steindauður, útdauður
związki frazeologiczne:
dauður úr öllum æðum
etymologia:
st.nord. dauðr < pragerm. đauđaz* • por. goc. 𐌳𐌰𐌿𐌸𐍃 (dauþs), st.ang. deád (ang. dead), swn. tōt (niem. tot), st.szw. dōd (szw. död)
uwagi:
źródła: