dębniański
dębniański (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [dɛ̃mbʲˈɲä̃j̃sʲci], AS: [dẽmbʹńä̃ĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dębniański dębniańska dębniańskie dębniańscy dębniańskie dopełniacz dębniańskiego dębniańskiej dębniańskiego dębniańskich celownik dębniańskiemu dębniańskiej dębniańskiemu dębniańskim biernik dębniańskiego dębniański dębniańską dębniańskie dębniańskich dębniańskie narzędnik dębniańskim dębniańską dębniańskim dębniańskimi miejscownik dębniańskim dębniańskiej dębniańskim dębniańskich wołacz dębniański dębniańska dębniańskie dębniańscy dębniańskie
- przykłady:
- (1.1) Piękny wieniec dożynkowy z kłosów zbóż i kosze z plonami owoców i warzyw wykonały dębniańskie gospodynie[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Dębno” w: Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13710-X, s. 140.
- ↑ (zach), Gazeta Krakowska, 04/09/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.