dæmon

dæmon (język duński)

en dæmon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mit. demon

(1.2) przen. demon

odmiana:

(1) en dæmon, dæmonen, dæmoner, dæmonerne

przykłady:

(1.1) Præsten forklarede pigen, at en dæmon havde vokset inde i hende alle disse år. → Kapłan wytłumaczył dziewczynce, że przez wszystkie te lata wzrastał w niej demon.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dæmonisering w, dæmoni w

czas. dæmonisere

przym. dæmonisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δαίμων

uwagi:

źródła: