czujnik
Wygląd
czujnik (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie zdolne do wychwytywania zmian pewnej wielkości fizycznej, pomiaru wartości tejże albo sygnalizujące pojawienie się pewnego bodźca, sygnału; zob. też czujnik w Wikipedii
- (1.2) więz. nos[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czujnik czujniki dopełniacz czujnika czujników celownik czujnikowi czujnikom biernik czujnik czujniki narzędnik czujnikiem czujnikami miejscownik czujniku czujnikach wołacz czujniku czujniki
- przykłady:
- (1.1) Nowoczesne dyski twarde mają czujniki temperatury i samoregulują się, aby osiągnąć optymalną wydajność w danej temperaturze.
- (1.1) Czujniki dymu są zainstalowane zarówno w przedniej, jak i tylnej przestrzeni ładunkowej.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) czujka, sensor, detektor, wykrywacz, przetwornik pomiarowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nos
- angielski: (1.1) sensor
- baskijski: (1.1) sentsore
- czeski: (1.1) senzor m
- duński: (1.1) føler w, sensor w
- francuski: (1.1) capteur m, senseur m
- kazachski: (1.1) қадаға
- niemiecki: (1.1) Sensor m, Fühler m
- norweski (bokmål): (1.1) sensor m, føler m
- norweski (nynorsk): (1.1) sensor m, føler m, følar m
- rosyjski: (1.1) датчик m, сенсор m
- słowacki: (1.1) senzor m
- szwedzki: (1.1) sensor w
- ukraiński: (1.1) датчик m
- źródła:
- ↑ Danuta Buttler, O wzajemnym oddziaływaniu terminologii i słownictwa technicznego. Determinologizacja wyrazów z leksyki specjalnej, „Poradnik Językowy” nr 3/1979, s. 131.