czterokondygnacyjny

czterokondygnacyjny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma cztery kondygnacje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czterokondygnacyjny		czterokondygnacyjna	czterokondygnacyjne	czterokondygnacyjni	czterokondygnacyjne
dopełniacz	czterokondygnacyjnego		czterokondygnacyjnej	czterokondygnacyjnego	czterokondygnacyjnych
celownik	czterokondygnacyjnemu		czterokondygnacyjnej	czterokondygnacyjnemu	czterokondygnacyjnym
biernik	czterokondygnacyjnego	czterokondygnacyjny	czterokondygnacyjną	czterokondygnacyjne	czterokondygnacyjnych	czterokondygnacyjne
narzędnik	czterokondygnacyjnym		czterokondygnacyjną	czterokondygnacyjnym	czterokondygnacyjnymi
miejscownik	czterokondygnacyjnym		czterokondygnacyjnej	czterokondygnacyjnym	czterokondygnacyjnych
wołacz	czterokondygnacyjny		czterokondygnacyjna	czterokondygnacyjne	czterokondygnacyjni	czterokondygnacyjne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Z trzech budynków, które są właśnie w trakcie realizacji, dwa będą czterokondygnacyjne, a jeden ośmiopiętrowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czterokondygnacyjny blok / budynek / gmach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cztery + kondygnacja

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) чатырохпавярховы
• rosyjski: (1.1) четырёхэтажный
• słowacki: (1.1) štvorpodlažný
• ukraiński: (1.1) чотириповерховий

źródła: