czterdziestoczterolatek

czterdziestoczterolatek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʧ̑tɛrʲʥ̑ɛstɔʧ̑tɛrɔˈlatɛk], AS: [čterʹʒ́estočterolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna mający czterdzieści cztery lata

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca czterdzieści cztery lata

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od czterdziestoczterolatka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czterdziestoczterolatek	czterdziestoczterolatkowie
dopełniacz	czterdziestoczterolatka	czterdziestoczterolatków
celownik	czterdziestoczterolatkowi	czterdziestoczterolatkom
biernik	czterdziestoczterolatka	czterdziestoczterolatków
narzędnik	czterdziestoczterolatkiem	czterdziestoczterolatkami
miejscownik	czterdziestoczterolatku	czterdziestoczterolatkach
wołacz	czterdziestoczterolatku	czterdziestoczterolatkowie
depr. M. i W. lm: (te) czterdziestoczterolatki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czterdziestoczterolatek	czterdziestoczterolatki
dopełniacz	czterdziestoczterolatka	czterdziestoczterolatków
celownik	czterdziestoczterolatkowi	czterdziestoczterolatkom
biernik	czterdziestoczterolatka	czterdziestoczterolatki
narzędnik	czterdziestoczterolatkiem	czterdziestoczterolatkami
miejscownik	czterdziestoczterolatku	czterdziestoczterolatkach
wołacz	czterdziestoczterolatku	czterdziestoczterolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. czterdziestoczteroletni

rzecz. czterdziestoczterolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) kvardekkvarjarulo
• niemiecki: (1.1) Vierundvierzigjähriger m
• szwedzki: (1.1) fyrtiofyraåring w

źródła: