czerwień

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czerwień (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʧ̑ɛrvʲjɛ̇̃ɲ], AServʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolor czerwony
(1.2) czerwony barwnik, farba
(1.3) karta (do gry) koloru kier
(1.4) czerwone ubranie
(1.5) karc. kier (kolor w kartach)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: czerwienić
odmiana:
(1.1-3)
(1.4-5)
(2.1) zob. czerwienić
przykłady:
(1.1) Ta pomadka podkreśli czerwień pani ust.
(1.2) Anna zmieszała czerwień z błękitem.
(1.4) Przy barze pojawiła się kobieta w czerwieni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ostra / jaskrawa czerwień
(1.2) czerwień koszenilowa / spożywcza
(1.4) nosić czerwień
synonimy:
(1.3) kier
(1.5) kier
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kolor, barwa
hiponimy:
(1.1) amarant, bordo, karmazyn, burgund, rubin
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czerwieniec m, czerwonka ż, czerwienienie n, czerwony n/mos
czas. czerwienić ndk., czerwienieć ndk., zaczerwienić dk., sczerwienieć dk., poczerwienieć dk.
przym. czerwony, czerwonawy
przysł. czerwonawo
tem. słow. czerwono-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: