czara

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Czara

czara (język polski)[edytuj]

czara (1.1)
czara (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) owalne płytkie naczynie służące do picia win i miodów[1][2]
(1.2) zawartość czary (1.1)
(1.3) część kielicha lub pucharu przymocowana od góry do trzonka
(1.4) rzecz w kształcie czary (1.3)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Więc my w czarę lejmy wino, / I niech troski na dnie giną[3].
(1.2) Ani jedna wina czara / Nie drgnie w dłoni biesiadnika[4]
(1.3) Złotnik wyzłocił wewnętrzną stronę czary kielicha z XVIII wieku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czara Arkezilaosa / Eksekiasa / Nestora
(1.3) czara włocławska
(1.4) czara głosowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. czarka ż
związki frazeologiczne:
kropla, która przepełnia czarękropla, która przepełnia czarę goryczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czara” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czara” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Anakreont, O uczcie.
  4. Marya Konopnicka, I cóż z tego?