czapla

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czapla (język polski)[edytuj]

czapla (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʧ̑apla], ASapla] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Ardeidae Leach[1], duży ptak brodzący; zob. też czaple (ptaki) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chórem ozwały się różowe czaple, błękitne żurawie i białe łabędzie na wodach, pawie i bengali w lasach, a do wtóru im rozlegały się dźwięki strun, nawiązanych na muszlę perłową, i słowa ludzkiej pieśni[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) młode / samiec / samica czapli • czaple gniazdują / odlatują / polujączapla białaczapla łupkowataczapla modronosaczapla nadobnaczapla purpurowaczapla siwaczapla złotawa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czaplowate lm nmos
przym. czapli
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *čap'a
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Ardeidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czapla” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. H. Sienkiewicz Bądź błogosławiona