czółko

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czółko (język polski)[edytuj]

czółko (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od czoło[1]
(1.2) małe czoło
(1.3) daw. odzież. dawna dziewczęca opaska noszona na głowie; zob. też czółko w Wikipedii
(1.4) lud. odzież. ozdobna opaska noszona na głowie przez dziewczęta, element stroju ludowego lub regionalnego
(1.5) wojsk. przednia część naboju kulowego
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Póki tej ozdoby swojej / Nie uroni dumna Polka, / Póty małe czółko stroi / Wszechpotęgi aureolka (…)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) podwstążnik, stroik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czoło n, czołówka ż, czelność ż, czołowanie n
czas. czołować ndk.
przym. czołowy, czelny
przysł. czołowo
wykrz. czołem
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czoło + -ko
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czoło
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „aureolka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tadeusz Boy-Żeleński, Naszym hymenografomanom (wyd. 1913)