cyrylica

cyrylica (język polski)

tekst zapisany cyrylicą (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌʦ̑ɨrɨˈlʲiʦ̑a], AS: [cyrylʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. alfabet używany do zapisu niektórych języków słowiańskich; zob. też cyrylica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	cyrylica
dopełniacz	cyrylicy
celownik	cyrylicy
biernik	cyrylicę
narzędnik	cyrylicą
miejscownik	cyrylicy
wołacz	cyrylico

przykłady:

(1.1) W archiwum było sporo dokumentów na temat naszej miejscowości, niestety większość pisana cyrylicą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Cyryl

przym. cyrylicki, cyrylijski

związki frazeologiczne:

etymologia:

od imienia Cyryl (łac. Cyrillus, gr. Κύριλλος (Kýrillos) – imię św. Cyryla)

uwagi:

por. głagolica • grażdanka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cyrillic
• arabski: (1.1) كيريلية
• białoruski: (1.1) кірыліца ż
• bułgarski: (1.1) кирилица ż
• chorwacki: (1.1) ćirilica
• czeski: (1.1) cyrilice ż
• francuski: (1.1) cyrillique m
• kabylski: (1.1) ssirilik
• kaszubski: (1.1) cërëlicã ż
• rosyjski: (1.1) кириллица ż
• serbski: (1.1) ћирилица ż
• slovio: (1.1) Kirilik (Кирилик)
• słowacki: (1.1) cyrilika ż, cyrilské písmo n
• tajski: (1.1) อักษรซีริลลิก
• ukraiński: (1.1) кирилиця ż
• włoski: (1.1) alfabeto cirillico m

źródła: