cyranka

cyranka (język polski)

cyranki (1.1)

wymowa:

IPA: [ʦ̑ɨˈrãnka], AS: [cyrãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Anas querquedula, wodny ptak eurazjatycki; zob. też cyranka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cyranka	cyranki
dopełniacz	cyranki	cyranek
celownik	cyrance	cyrankom
biernik	cyrankę	cyranki
narzędnik	cyranką	cyrankami
miejscownik	cyrance	cyrankach
wołacz	cyranko	cyranki

przykłady:

(1.1) Nadleciały stadkiem cyranki, krążyły kilkakroć z wyciągniętymi szyjami, przerywając ciszę melodyjnym, dzwoniącym świstem skrzydeł, zataczały w powietrzu elipsy coraz mniejsze – wreszcie zapadły w trzciny, z łoskotem rozbijając wodę piersiami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trajkotka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cyraneczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

daw. niem. dial. zier + ente

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) garganey
• białoruski: (1.1) чыранка ż, чырок m
• duński: (1.1) atlingand w
• esperanto: (1.1) marĉanaso, kerkedulo
• fiński: (1.1) heinätavi
• hiszpański: (1.1) cerceta carretona ż
• niemiecki: (1.1) Knäkente ż
• nowogrecki: (1.1) σαρσέλα ż
• rosyjski: (1.1) чирок-трескунок m, чирок m, трескунок m
• szwedzki: (1.1) kricka w
• włoski: (1.1) marzaiola ż

źródła: