Przejdź do zawartości

cyga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈt͡sɨɡa], AS[cyga]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wirująca zabawka[1][2]
(1.2) gw. (Poznań) koza[3]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie piszczałem jako świerszcz, nie skakałem jako pchła ani jako cyga, bo takową uciechę insektom zostawuję[4]
(1.1) (…) podniósł w górę rzucającego się jak cyga i idąc ku drzwiom między ławami, wołał[5]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bąk, fryga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) kręcić się jak cyga; przysłowiowe: kręci się cyga, póki nie upadnie[6]
etymologia:
(1.1) słc. čiga, węg. csiga, być może z chorw.[7]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bąk
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cyga” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cyga” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 54.
  4. Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdz. XXVI.
  5. Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, t. 1, rozdz. II.
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.
  7. Hasło „cyga” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.