cunctus
cunctus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik cunctus cuncta cunctum cunctī cunctae cuncta dopełniacz cunctī cunctae cunctī cunctōrum cunctārum cunctōrum celownik cunctō cunctae cunctō cunctīs biernik cunctum cunctam cunctum cunctōs cunctās cuncta ablatyw cunctō cunctā cunctō cunctīs wołacz cuncte cuncta cunctum cunctī cunctae cuncta stopień wyższy cunctior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik cunctior cunctius cunctiōrēs cunctiōra dopełniacz cunctiōris cunctiōrum celownik cunctiōrī cunctiōribus biernik cunctiōrem cunctius cunctiōrēs cunctiōra ablatyw cunctiōre cunctiōribus wołacz cunctior cunctius cunctiōrēs cunctiōra stopień najwyższy cunctissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik cunctissimus cunctissima cunctissimum cunctissimī cunctissimae cunctissima dopełniacz cunctissimī cunctissimae cunctissimī cunctissimōrum cunctissimārum cunctissimōrum celownik cunctissimō cunctissimae cunctissimō cunctissimīs biernik cunctissimum cunctissimam cunctissimum cunctissimōs cunctissimās cunctissima ablatyw cunctissimō cunctissimā cunctissimō cunctissimīs wołacz cunctissime cunctissima cunctissimum cunctissimī cunctissimae cunctissima
- przykłady:
- (1.2) Sermo datur cunctis, animi sapientia paucis[2]. → Dar mowy dany jest wszystkim, nielicznym duch mądrości.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „cunctus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 168.
- ↑ autor: Kato Starszy