culprit

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

culprit (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈkʌlprɪt/ wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sprawca/sprawczyni
(1.2) winowajca/winowajczyni
odmiana:
(1) lp culprit; lm culprits
przykłady:
(1.1) He had made no effort to find the culprit.On nie starał się znaleźć sprawcy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: