cukierniczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cukierniczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z cukiernictwem, dotyczący cukiernictwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podobnie jak nugaty, babka piaskowa jest typowym świątecznym wyrobem cukierniczym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) piekarniczo-cukierniczyprzemysł / sklep / wyrób / zakład cukierniczy • firma cukiernicza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cukier m, cukierek m, cukiereczek m, cukiernica ż, cukierniczka ż, cukiernik m, cukiernictwo n, cukrówka ż, cukrownia ż, cukrownik m, cukrzenie n, scukrzanie n, scukrzenie n, pocukrzenie n, cukrowanie n, pocukrowanie n, cukrzyca ż, cukrzyk m, cukierkowość ż, cukroza ż, cukrowiec m
czas. cukrzyć ndk., cukrować ndk., pocukrować dk., scukrzać ndk., scukrzyć dk., pocukrzyć dk.
przym. cukrowy, cukierkowy, cukrowniczy, cukrzycowy
przysł. cukrowo, cukierniczo, cukierkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: