coroner

coroner (język polski)

wymowa:

‹koroner›, IPA: [kɔˈrɔ̃nɛr], AS: [korõner], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. w systemie anglosaskim śledczy odpowiedzialny za wyjaśnienie nienaturalnych zgonów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	coroner	coronerzy
dopełniacz	coronera	coronerów
celownik	coronerowi	coronerom
biernik	coronera	coronerów
narzędnik	coronerem	coronerami
miejscownik	coronerze	coronerach
wołacz	coronerze	coronerzy
depr. M. i W. lm: (te) coronery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) urzędnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. koronerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. coroner

uwagi:

(1.1) inna pisownia: koroner

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coroner
• czeski: (1.1) koroner m
• francuski: (1.1) coroner m
• niemiecki: (1.1) Coroner m
• rosyjski: (1.1) коронер m

źródła:

coroner (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈkɒ.ɹə.nə(r)/, X-SAMPA: /"kQ.r\@.n@(r\)/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) praw. koroner

odmiana:

(1.1) lp coroner; lm coroners

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. coronial

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: