constitutive

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

constitutive (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składowy, będący częścią (czegoś)[1]
(1.2) istotny, będący głównym składnikiem[1], konstytutywny
(1.3) praw. ustanawiający, powołujący, konstytutywny[2]
(1.4) chem. określony przez układ wiązań chemicznych (o właściwościach fizycznych)[2]
(1.5) biochem. wytwarzany w sposób ciągły (niezależnie od potrzeb[1] lub stężenia substratu)[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) constitutive element
(1.4) constitutive properties
(1.5) constitutive enzyme
synonimy:
(1.1) constituent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. constitute
rzecz. constitution, constituent
przym. constituent, constitutional
przysł. constitutively
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „constitutive” w: Lexico. The English Dictionary, Oxford University Press.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.

constitutive (język francuski)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA/kɔ̃s.ti.ty.tiv/
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od zob. constitutif
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

constitutive (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) istotny, konstytuujący, składowy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: