conocność

conocność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) częstotliwość występowania czegoś każdej nocy

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	conocność
dopełniacz	conocności
celownik	conocności
biernik	conocność
narzędnik	conocnością
miejscownik	conocności
wołacz	conocności

przykłady:

(1.1) O chorobie świadczy conocność występowania tych objawów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. conocny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. conocny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: