communicative

communicative (język angielski)

wymowa:

IPA: [kəˈmjuːnɪkətɪv]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komunikatywny, rozmowny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. communicate

rzecz. communication, communicator, communications

przym. uncommunicative, communicable

przysł. communicatively

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

communicative (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ.my.ni.ka.tiv/

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od zob. communicatif

odmiana:

(1.1) lp communicatif m, communicative ż; lm communicatifs m, communicatives ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

communicative (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komunikatywny, rozmowny, towarzyski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: