communicative

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

communicative (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kəˈmjuːnɪkətɪv]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komunikatywny, rozmowny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. communicate
rzecz. communication, communicator, communications
przym. uncommunicative, communicable
przysł. communicatively
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

communicative (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/kɔ.my.ni.ka.tiv/
?/i
znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od zob. communicatif
odmiana:
(1.1) lp communicatif m, communicative ż; lm communicatifs m, communicatives ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

communicative (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komunikatywny, rozmowny, towarzyski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: