ciupas

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciupas (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈʨ̑upas], AS: [ćupas], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. odsyłanie winowajców pod strażą do aresztu (więzienia) lub innego określonego miejsca (np. granicy)
(1.2) środ. tępy uczeń
(1.3) środ. pechowy uczeń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciupa ż
przysł. ciupasem
związki frazeologiczne:
etymologia:
fonetycznie zniekształcone st.pol. szupas od niem. Schubpass[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 45.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ciupas&oldid=7882206”