cirice

cirice (język staroangielski)

wymowa:

ustandaryzowany zapis naukowy: ċiriċe

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kościół

odmiana:

(1.1) słaba (n-tematyczna);

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ċiriċe	ċirican
dopełniacz	ċirican	ċiricena
celownik	ċirican	ċiricum
biernik	ċirican	ċirican

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ċiriċbryċe m, ċiriċfultum m, ċiriċmitta m, ċirictūn m, ċiriċwāg m, ċiriċbelle ż, ċiriċragu ż, ċiriċsōcn ż, ċiriċwæċċe ż, ċiriċdōr n, ċiriċfriþ n, ċiriċgriþ n

przym. ċiriċleċ

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla średnioang. chirche > ang. church

uwagi:

źródła: