Przejdź do zawartości

ciorać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciorać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) gw. (Górny Śląsk) włóczyć po podłodze[1], poniewierać
(1.2) gw. gór. taszczyć, dźwigać, sunąć[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dźwigej ta tasia wyżej, bo nią ciorosz po ziemi.
(1.1) Zastosowane materiały są solidne i odporne na rozdarcia, jednakże wiadomo, że nikt z małym dzieckiem na plecach specjalnie po krzakach nie będzie ciorał.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciorać kimś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cioranie n, ciorok m
czas. uciorać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: poniewierać
źródła:
  1. ↑ Andrzej i Ilona Czajkowscy, Andrzej i Dorota Klukowscy, Słownik gwary śląskiej, Wydawnictwo Columb, Katowice 1994, ISBN 83-902845-0-2.
  2. ↑ „Rocznik Sanocki”, 1971, s. 112.
  3. ↑ z Internetu
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ciorać&oldid=8073241”