cinis
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
cinis (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1) cini|s, ~eres
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cinerulentus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *ken- → pył, popiół
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 107.