ciemność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciemność (język polski)[edytuj]

ciemność (1.1) w mieście
wymowa:
IPA[ˈʨ̑ɛ̃mnɔɕʨ̑], ASmność], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan, w którym jest brak światła, jasności; zob. też ciemność w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W sieni panowała ciemność.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciemność istnieje / jest / panuje w czymś/kimś • ciemność otacza / obejmuje coś
synonimy:
(1.1) mrok; przest. ćma; gw. (Mazowsze) ćmok[1]
antonimy:
(1.1) jasność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciemnota ż, ciemnica ż, ciemnia ż, zaciemnienie n, ociemniały m, ociemniała ż, zaćmienie n, ćma ż, Ciemniak mrz, ciemno n, ciemniak mos
czas. ściemniać ndk., ciemnieć ndk.
przym. ciemny, ćmy
przysł. ciemno, ćma
tem. słow. ciemno-
związki frazeologiczne:
egipskie ciemnościkimeryjskie ciemnościksiążę ciemności / syn ciemności
etymologia:
uwagi:
(1.1) Stosowany w lm w takim samym znaczeniu, co w lp, ale nieco silniejszym odcieniu.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ćmak” w: Renata Kucharzyk, Anna Niezabitowska, Jerzy Reichan, Maria Tokarz, Wiktoria Wójcicka, Jadwiga Wronicz, Mały słownik gwar polskich, Lexis, Kraków 2010, ISBN 978-83-89425-63-8, s. 43.