ciemięga

ciemięga (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

(1.1) pot. obraź. osoba niezaradna, ślamazarna, niezdarna i niedołężna

(1.2) pot. obraź. maruda, nudziarz, zrzęda

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) daw. mozół, trud

(2.2) zool. Hexatoma, rodzaj owada z rzędu muchówek

odmiana:

(1.1-2, 2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciemięga	ciemięgi
dopełniacz	ciemięgi	ciemięg / ciemięgów
celownik	ciemiędze	ciemięgom
biernik	ciemięgę	ciemięgi / ciemięgów
narzędnik	ciemięgą	ciemięgami
miejscownik	ciemiędze	ciemięgach
wołacz	ciemięgo	ciemięgi

przykłady:

(1.1)  BARTOLO. I powiedzno jeszcze: jak smakowały małej Figaro cukierki, które jej zaniosłeś? (…)  FIGARO. A, a; te cukierki, dziś rano? Jakiż ze mnie ciemięga! Zupełnie mi wyleciały z głowy…

(2.1) Życie z tobą to wieczna ciemięga — powiedziała z wielką goryczą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niedołęga, st.pol. szemięga

(1.2) nudziarz, mantyka, st.pol. zmuda

(2.1) mozół, trud

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ciemięga mos/ż, ciemięgostwo n, ciemięgowstwo n

czas. ciemięgać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. ciemięzca • ciemiężca

tłumaczenia:

źródła: