ciek

ciek (język polski)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɛk], AS: [ćek], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bieg cieczy, strumień płynącej cieczy

(1.2) łow. noga ptaka z rodziny kuraków

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciek	cieki
dopełniacz	cieku	cieków
celownik	ciekowi	ciekom
biernik	ciek	cieki
narzędnik	ciekiem	ciekami
miejscownik	cieku	ciekach
wołacz	cieku	cieki

przykłady:

(1.1) W naturze wyróżniamy cieki wodne podziemne i otwarte.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciek wodny

synonimy:

(1.2) zgrzebło

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przeciek m, cieczka ż

przym. ciekły

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zwykle w liczbie mnogiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) course, path
• niemiecki: (1.1) Wasserlauf m; Fließgewässer n
• ukraiński: (1.1) течія ż

źródła:

ciek (język minangkabau)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) jeden

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. satu

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: