chromać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chromać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxrɔ̃maʨ̑], AS[χrõmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) daw. kuleć[1]
(1.2) przen. niedomagać, szwankować, mieć usterki[2]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kuleć, utykać, pot. kuśtykać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. chromy
czas. ochromieć
rzecz. chromy m, chromanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chromać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chromać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.