chlorofil

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chlorofil (język polski)[edytuj]

chlorofil (1.1)
wymowa:
IPA[xlɔˈrɔfʲil], AS[χlorofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny obecny m.in. w roślinach i algach, nadający im zielony kolor; zob. też chlorofil w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podczas dłuższego ogrzewania warzywa zabarwione chlorofilem zmieniają barwę z żywozielonej na oliwkowobrunatną[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. chlorofilowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. chlorophylle < gr. χλωρός (khlôrós) + gr. φύλλον (phúllon)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chlorofil” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Aleksandra Procner, Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem, str. 117.

chlorofil (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biochem. chlorofil
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: