chlapacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chlapacz (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. osłona z tyłu koła służąca do zabezpieczania pojazdu przed bryzgami wody, błota[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. ktoś, kto chlapie językiem, mówi byle co[2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Naderwany chlapacz nad tylnym kołem szurał po mokrym asfalcie, nad nim zaś w najlepsze rósł mech, któremu łagodna zima nie dała rady. Samochodzik rzęził straszliwie, kaszląc spalinami, lecz dalej parł pod górkę[3].
(2.1) Hanka, ja wiem, że ze mnie taki chlapacz jest, że czasami ręce opadają, ale jakby świat był taki pod szyję zapięty, taki zasznurowany jak te twoje cudne usteczka, to ludzkość by się w ogóle nie posuwała[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chlapawica ż, chlapa ż, chlapanina ż, chlapanie n, chlapnięcie n, nachlapanie n
czas. chlapać ndk., chlapnąć dk., nachlapać dk., rozchlapywać ndk., rozchlapać dk.
wykrz. chlap
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Cyran, Tendencje słowotwórcze w gwarach polskich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1977, s. 9
  3. Marta Kisiel, Dożywocie, ISBN 978-83-280-2138-9, 2015
  4. Anna Ficner-Ogonowska, Szczęście w cichą noc, ISBN 978-83-240-2793-4, Wydawnictwo Znak, 2013